Beste allemaal
Bedankt voor alle leuke reacties en belangstelling.

We zijn inmiddels in beijing aangekomen en dat is toch wel erg lekker na zo'n reis.
Dit is ons laatste verhaal foto's zullen we nog uploaden als we thuis zijn.

Nou ja nu onze reis naar beijing dan maar wat uiteraard niet zonder slag of stoot ging.
In het begin van de avond zijn we vertrokken vanuit irkutsk op weg naar mongolie.
We waren een beetje bang dat we weer tussen de stinkerds zouden zitten vanwege onze laatste ervaring en omdat we met de lokale handelaren trein gaan.
Echter aangekomen in onze coupe bleken we lekker de hele coupe voor ons zelf te hebben, wat een ware opluchting was.

Na een paar uur treinen zijn we bij de grens aangekomen waar we werden opgewacht door het altijd vriendelijke Russische politie en douanepersoneel .
Na een uurtje werden onze paspoorten meegenomen en moesten we in de coupe blijven zitten en wachten.
Inmiddels drie uur en de nodige biertjes verder zonder te plassen werden we het aardig zat toen kwam dan toch de politie binnen om onze coupe door te zoeken.
Dan moet je denken aan, niet vriendelijk vragen maar direct de coupe uit banken letterlijk omhoog schoppen even boven kijken en weer verder.
Michel en ik zaten een beetje te knijpen omdat ons net werd vertelt dat je geen goederen mee mocht nemen die over het veleden gaan en geen andere russische soveniers die enige
nationale waarden bevat.
Omdat michel tijdens zijn dagelijkse thee krans dacht dat je de originele TSE beker mocht houden voor de prijs die hij voor de thee betaald,
en ik tijdens mijn Russische les een speld had gekregen die over het verleden gaat waren we blij dat ze weer vertrokken.
We moeten echter weer gaan zitten en na een half uurtje krijgen we de paspoorten terug en rijden we mogolie binnen,
waar het hele ritueel met de douane weer opnieuw begint.


Als we vroeg in de ochtend in UlaanBator aan komen waar het flink koud is worden we opgewacht door de chauffeur die ons naar het hotel brengt.
We besluiten om te gaan douchen en UlaanBator in te gaan op zoek naar een ontbijt.
Na een halfuurtje lopen over een stoep die te vergelijken is met een grote bouw put komen we een bakery tegen en besluiten we om daar te gaan eten.
We gaan binnen zitten en worden bekeken door iedereen die daar zit,
Omdat Michel een gebakken ei wil en dat duidelijk maakt door een kip na te doen aangezien er in mongolie helemaal niets van de schrijftaal te begrijpen is.
Na een uurtje gaan we verder lopen en krijgt michel een maag verknettering en moeten we met enige spoed een WC vinden.
We lopen het eerste hotel binnen maar de wc is zo vies dat hij besluit om op de vrouwen wc zijn net smakelijk gegeten ei als pannenkoek er weer uit te gooien.

Na een uurtje lopen balen we een beetje dat we niet langer in mongolie blijven aangezien het land zo veel te bieden heeft.
We bezoeken nog het Nationaal museum en het plein bij het parlements gebouw waar Chinges Khan als grote heerser op het plein neerkijkt.Erg mooi.
We hebben hier in mongolie het idee dat we 50 jaar terug de tijd in zijn gegaan.Je kan hier namelijk mobiel op straat bellen maar dan moet je naar een lokaal handelaartje op de straat lopen
die heeft een telefoon die hier 10 jaar terug nog in de woonkamer stond met een geïmproviseerde antenne en teller eraan.

Er is hier zoveel armoede te zien dat is met geen pen te beschrijven, mensen die echt niets hebben en kinderen die denk ik ongeveer zeven acht jaar zijn maar zo groot
als een kind van vijf, en wat opvalt dat er een hoop mensen lopen met geamputeerde ledematen die bedelen.
Ook zien we een kind van ongeveer een jaar of tien die met zijn broertje of zusje in de armen geld aan het bedelen is. Hier waren we echter voor gewaarschuwd dat je geen
geld aan hun moet geven omdat ze door de familie de straat op worden gestuurd, maar het zijn beelden die je niet snel vergeet.
De waardering naar huis is dan ook weer groot.

Zittend in een restaurant zitten we een beetje te praten over Mongolie en bestellen we een lekkere warme hap.
Michel besluit om zijn maag nog maar eens te verwennen met goulash en ik een pizza.
Als we plotseling voor het raam Vinz en Anouk zien lopen die al wat eerder naar mongolie waren vertrokken rent michel naar buiten
en komen ze bij ons zitten om hun ervaringen in de ger tent waar hun verbleven te vertellen.

We besluiten om met z'n vieren verder te gaan naar de Ganden boeddhistische tempel waar een 26 meter hoog beeld staat.
Na een uurtje houden we het voor gezien en gaan we nog wat boodschappen doen voor in de trein.
Terug gekomen in het hotel gaan we op tijd naar bed om de volgende ochtend onze reis voort te zetten naar china.

Vroeg in de morgen gaan we op weg naar het station, Eenmaal aangekomen in de trein hebben we gezelschap van Reinier en Rolf.
Twee nederlanders die met ons de coupe delen voor het laatste stuk naar china.
Als de trein vertrekt komen we al snel buiten Ulaan Bator in de gobi woestijn hier heb ik erg naar uitgekeken en sta dan ook een tijd voor het raam
naar buiten te kijken, waar wilde paarden staan en nomaden met hun ger tent en het duurt dan oon niet lang of we zien de eerste kamelen.
Na een paar uur treinen maken we onze eerste stop midden in de Gobi waar het leven nog even langer heeft stil gestaan.

Als we weer de trein in stappen en voor de zoveelste keer een bak nuddels gegeten hebben, besluiten we dat het tijd is voor een middag dutje.
Als we wakker worden nemen zijn we het erover eens dat het tijd is voor een biertje,
en na een aantal biertjes komt er een fles wodka bij en vliegen de verhalen weer over tafel tot de zonsondergang.
We zitten aardig slap te lullen en zijn tijdens de reis een aantal mooie uitspraken rijker zoals.
'High trees catch a lot of wind' 'Still waters got deep grounds' He looks like one drop of water' (Hier moet je bijgeweest zijn)

S'avonds bij de grens met china word de complete trein opgetilt en komt er een aander onderstel onder.Dit omdat het spoor in china smaller is.
Het duurt inmiddels al een uur of acht met de grenscontrole en het ombouwen en zijn het wel zat.Als de trein weer begint te rijden vallen we nog wat in slaap.
Vroeg in de morgen worden we wakker en het uitzicht is fantastisch,Grille bergen in het noorden van China en de chinese muur in de verte.
Deze is hier totaal vervallen maar erg mooi.In het noorden van China worden we weer met de armoede confronteert.
Persoonlijk het diepte punt van de hele reis wat betreft de armoede.We zien dat de mensen dus letterlijk tussen het vuil worden begraven.
Naast het spoor waar bergen afval liggen zie je zo af en toe een soort bloemenkrans liggen en soms dat nog geen eens.

In de middag arriveren we in Beijing 'eindelijk' want het geduld met de trein is op.
Heerlijk in beijing het eerste wat we doen is naar de KFC om even wat kip te eten.Daarna kijken we op de platte grond en besluiten te gaan lopen,
want het is immers niet zo ver naar het hotel.We dachten 20 minuten maar na een uur lopen en geduld dat aardig bij ons op de proef gesteld was,
Besluiten we om een taxi te nemen,We besluiten om over te steken en Michel die dat ook gelijk doet wordt na 3 meter even door de Verkeerspolitie
terug gefloten. (Het gaat hier even anders dan bij ons) De weg die hij gelijk over wilde steken is dus 10 baans en men rijd hier tegen de 80KM per uur.

Eenmaal aan de overkant loopt het niet helemaal soepel en komen er twee taxifietsen aan, Mooi dachten we naar het hotel.
Vinz en Anouk op de voorste en wij op de achterste fiets tassen erbij en na de eerste bocht liggen we dus ook bijna van de fiets af.
Overbeladen en de jongen maar trappen, na vijf minuten krijgen we toch wel onze bedenkingen en als we dan ook tien minuten
later in een vage steeg worden afgezet lopen Vinz en Anouk al naar ons te roepen dat we worden afgezet.

Michel en Ik springen van de fiets maar besluiten toch maar gelijk te betalen omdat er in de steeg een groep van 8 man staat.
In onze ooghoek zien we al dat er 1 onze kant oploopt snel wegwezen dus voor we alles kwijt zijn.
Na dit avontuur zijn we helemaal klaar mee, we proberen een taxi aan te houden maar alles zit vol of willen ons niet meenemen.
Een half uur later is er dan toch iemand die ons naar het hotel brengt, wel voor teveel maar goed.

Na onze eerste kennismaking met Beijing gaan we de volgende dag naar het Plein van de hemelse vrede en de verboden stad.
Erg mooi allemaal en in de namiddag gaan we shoppen, Beijing is een echt shopping Walhalla voor vrouwen en Michel.
De ene in de andere uit en we komen dan ook met de nodige tassen terug in het hotel.

De laatste dag besluiten we om met Vinz en Anouk naar de muur te gaan.In het hotel hebben we een Taxi gehuurd en om half acht
stappen we in, om 1.5uur op de Chinese muur te staan.Niet dus want veel wat we met z'n vieren doen wil maar niet lukken.
Beijing heeft vijf ringwegen en als er een is afgesloten dan staat het stil,En natuurlijk gebeurt dat ons.
We staan een uurtje stil en krijgen te horen dat er een ernstig ongeluk is gebeurt en de ring dicht is. De chauffeur stelt voor om naar een ander gedeelte
van de muur te gaan.Prima, maar als we inmiddels al 5 uur in de file staat willen we terug, Helaas geen muur gezien dus moeten we nog een keer terug.

Eenmaal terug in Beijing gaan we naar de Silk Market waar we de laatste inkopen doen en gaan daarna als afsluiter met Z'n vieren naar de echte chinees.
Vinz en Anouk hadden er al gegeten dus besluiten we naar dat restaurant te gaan.Eenmaal binnen krijgen we een mooie tafel aangewezen
en bestellen we de halve menukaart en krijgen dan ook een tafel vol kleine hapjes.
Erg lekker maar we hebben er een hapje tussen zitten die niet helemaal smaakt.Gekookte eend deze laten we da ook links liggen nadat Michel
er een hap van had genomen. Echter na een aantal biertjes proberen we allemaal een stuk en sluiten onze reis gepast af.

Na het Eten nemen we afscheid en zit onze reis erop.
We hebben het erg naar onze zin gehad en vinden het leuk dat er zoveel belangstelling was van iedereen in ons reisblog.

Gr Nando en Michel